Henry en Jack, vissen aan de Botlek

Beste visvrienden,

Ondanks dat de weergoden voor de avonduren stevige regenbuien en/of onweer voorspelden konden we het niet laten om te gaan vissen. Stipt om 8.15 uur stond m’n trouwe maatje Jack op de stoep en togen we goedgemutst, uiteraard bewapend met regenkleding en paraplu’s richting het zilte nat. Het was vrij rustig op het wegennet en toen we op onze steeklocatie arriveerden stond het water nog te hoog om bij onze fel begeerde zagertjes te hunnen komen. We besloten om verder naar een ander locatie te tuffen om te kijken of we daar wat zeeturf bij elkaar konden schrapen. De turf bleek dun bezaaid en het duurde dan ook wel ruim ’n half uurtje voordat we ’n vuilniszak voor de helft vol hadden. Als je thuis dit goedje zeeft en laat drogen is het super spul, vooral bij warm weer, om je pieren en zagers tijdens je visdagje lekker fris en fruitig te houden, ja de vissen hebben natuurlijk ook liever ’n lekker hapje!! Nu snel terug naar onze steeklocatie waar ondertussen al meerdere vissers aan het spitten waren. Na tijdens het spitten nog een gezellige babbel met Frans Stok gemaakt te hebben die ook aan het steken was, hij herkende onze snuiten van de Fishguppy site, hadden we na zo’n 2 uurtjes ruim voldoende aas om de dag mee door te komen.

Nadat we ons aas netjes verpakt hadden, vermengd met droge zeeturf, eindelijk op naar onze visstek. Ondanks dat er een stevige bries stond was het prachtig weer en toen we om 15.00 uur bij de waterweg arriveerden bleken we nog de enigste liefhebbers te zijn. Snel onze spullen uit de auto om ons plekje veilig te stellen en wat later vlogen onze goed beaasde haken in het zilte nat, nu was het afwachten!!! Bij mijn 2e worp presteerde ik het al om m’n complete onderlijn en lood middendoor tijdens de worp kapot te gooien, dus dat werd meteen vernieuwen geblazen. Mijn maatje Jack takelde ondertussen met ’n stalende glimlach op z’n snuit zijn eerste doubletje bot voor deze dag al op de kant, de vis was dus aanwezig.

Ook mijn 2 daaropvolgende worpen bleken niet succesvol te zijn, een keer bleef de lijn door de harde wind over ’n obstakel hangen, waarna ik nogmaals ’n lijnbreuk kreeg bij een knoop. Het leek wel tovenarij, meteen al 3 lijnen naar de Filistijnen, maar gelukkig hebben we ruimschoots materiaal bij dus….. Ik pakte m’n zakspiegeltje en zei tegen mezelf: “ Hee manneke, war bende gij eigenlijk mee bezig???” Na deze vermanende toespraak, soms preek ik weleens tegen mezelf, ging het gelukkig beter! Met regelmaat haalden we ondermaatse botjes, soms vergezeld van stevige wolhandkrabben, op de kant. Onze haken met gevlochten lijn aan de klik afhouders te knopen bleek succesvol te zijn, de vorige vissessie zaten deze knipgrage vrienden ons op de bodem van de waterweg uit te lachen met onze afgeknipte haak in hun vlijmscherpe schaar, dit euvel is nu grotendeels verholpen, jammer voor de hengelsportzaken maar wel goed voor onze beurs.

Vroeg avond kwamen er meerder vissers om een kansje te wagen om wat later op de dag de tongen naar de oppervlakte te takelen. De beet was er momenteel eventjes helemaal uit dus tijd om een praatje te gaan maken met een drietal vrolijke gasten die zich een eindje verder geïnstalleerd hadden. Deze mannen kwamen uit Hoogerheide en kenden uiteraard onze visvriend Peter van Fishguppy ook erg goed. Zij hadden, een paar prachtige Shimanomolens aangeschaft. Ook hadden ze gezamenlijk een bulkspoel gevlochten lijn gekocht. Ze gingen nu hun hagelnieuwe aankoop uit proberen en wat later zagen we van een afstand dat dit zeer zeker geen miskoop was, ook met regelmaat vis op de kant, het is natuurlijk altijd leuk om met mensen te kletsen die goedgeluimd en vrolijk zijn. Ondertussen stonden ook onze toppen niet stil en werd er met regelmaat gerammeld dat er vis aan de haak zat.

Mijn trouwe maatje Jack ving de sterren van de hemel en toen ik wat later na een uitbundige kreet met de camera naar hem toe holde toonde hij me ’n doublet prachtige tongen.

Na het meten bleek deze superlap 38 cm. te zijn dus eigenlijk hadden we geen paraplu’s mee behoeven te nemen!!!! Wat later kreeg ik nog een redelijke doorbuiger en na stevig doordraaien was mijn beloning een mooie baars.

Het drietal uit Hoogerheide ging rond 23.00 uur huiswaarts omdat ze zich woensdagmorgen helaas weer moesten melden bij hun baasje, wat is het toch heerlijk om pensionaten te zijn!!! De broer van sponsor Ron Tak, de laatste keer dat we hem gezien hadden was ie helaas ontzettend zeeziek geworden tijdens ons boottripje, was ook bij het drietal aanwezig en kwam nog wat resterende kweekzagertjes brengen, nogmaals onze dank hiervoor. Terwijl bij mij de aanbeten aanzienlijk minder werden leek het of mijn maatje een magneet op de bodem gedropt had die alle vis naar zich toe trok. Het was gewoon heerlijk om zijn glunderende snuit te zien telkenmale als ie mooie tongen naar boven haalde, dit is pas vissen en natuurlijk super leuk als je je vismaatje zo ziet genieten.

Om 24.00 uur kondigden een paar ferme tikken op onze paraplu’s aan dat we dan toch het voorspelde weer gingen krijgen. Na enkele minuten veranderden de tikjes in een geweldige hoosbui en waren we blij dat we vooraf onze paraplu’s goed verankerd en met scheerlijnen hadden vast gezet. Drie kwartier later stopte het gelukkig met regenen en kregen we de tijd om snel onze spullen in te pakken zonder zeiknat te worden. Om 1.15 uur zat alles weer in de auto gepropt en konden we beginnen aan onze bijna 2 uur durende terugreis. Om 3.00 uur stonden we weer onder mijn carport en konden we na een lange vermoeiende dag als vanouds weer terugkijken op een plezierig en gezellig visdagje. Voor het thuisfront hadden we 12 mooie tongen en 4 botten dus kunnen we komende week ook nog genieten van ’n lekker maaltje vis. Oor al onze visvrienden voor de komende tijd; Goede vangst en veel plezier!!!