De dinsdagploeg aan de Steenbanken

Moppentapper Wiek hield de stemming er in.

Afgelopen dinsdag was het goed weer en dat betekent, dat de “Big Marlin” de zee op kon naar? ………………………Dré had eerst de Vlakte van de Raan als bestemming in het hoofd, maar het werd uiteindelijk de andere kant van de Steenbanken. Op een metertje op 21 plofte het anker naar beneden. Als er op die plek een bot heeft gelegen, zal die wel hoofdpijn hebben.

Nol, Jan, Leo, Wiek, Ad, Fons, Cor en ik en natuurlijk de schipper zelf waren vol enthousiasme vertrokken. Aan de stuurboordkant stond 10 tot 15 meter water en aan de bankboordkant ruim 20 meter water. Wij lagen dus in de buurt van een plaat. Je zou denken: in dieper water zal de vis wel meer zitten, dan in het wat ondiepere water. Mis dus. De meeste vis werd gevangen aan de stuurboordkant. En wat vingen wij dan? Schar en bot en een paar schollen.

Het was bepaald niet eenvoudig om een vis aan de schubben te komen. Het water is nog maar 3,5 graden Celsius en dan is de vis ook vrij loom. Voorzichtige aanbeten en heel veel lossers.

Kun je daar wat aan doen? Ja, met niet te veel aas op je haak vissen en een klein haakje gebruiken. Het eerste uur ving ik 0,00. Ik viste met een één. En dat is natuurlijk wel groot! Ik ben overgestapt op een Kensaki-haakje nummer 10. Ja, dat is wel erg klein, maar na enkele minuten was het al raak. De afhouders van Mr. Gastel met kensaki nummer 10, waren meteen goed voor vis. Ook Nol –die naast mij stond schakelde over op een kleinere haak en toen ging hij ook vangen!

Om een uur of 11 kregen wij ons eerste borreltje. En dat smaakte meer dan voortreffelijk. Tot die tijd had Wiek nog niet veel gezegd, want hij is geopereerd en had plaatsgenomen op een zelfgemaakte “troon”. Het leek of hij aambeien had, maar nee, zijn rug was gerecycled. Wiek ging er voor zitten en vanaf dat moment hebben wij weer buikpijn gekregen van het lachen.

Tussendoor belde er wel eens iemand die zaken met Wiek wilde doen, maar ook in de schroot is het geen lente.

Zoals ze op TV zeggen: ik maak even een bruggetje. Want over een paar weken is het lente. Maar als je de weerberichten voor de komende tijd bekijkt, word je niet vrolijk. De temperatuur blijft maar laag, dus reken er maar op, dat de vis “laat” zal zijn dit jaar. De bot is afgepaaid, maar de schar niet. Van de schar blijft er dus eigenlijk maar één helft over.

Was het dan een slechte dag? Nee, dat vind ik niet. Het was iets beter als de laatste keer en ik mocht nog een schol vangen van 29,8 cm.

Ook een 2e schol heb ik boven water zien komen (en Dré ook) maar dat was weer zo’n beestje die er net af flipperde. Die 2e schol was iets groter dan 30 cm.

Ik heb mijn vis meegegeven met Nol en Wiek en Fons gaven hun vis aan Jan. Nu hebben wij al een pelikaan, maar ik zou deze collega de naam Jan van Gent willen geven. Klinkt ook beter dan Jan van Etten-Leur. Leo ving weer eens een hele grote bot en dat was weer goed voor de dagprijs.

Een mooie onderlijnenmap. Uit de vrije verloting (prijs beschikbaar gesteld door de schipper) kwam de naam van Ad uit de hoge hoed. Rolletjes nylondraad gingen mee naar Goes.

Fons was pas nog wezen eten in de buurt van zijn woonplaats. Hij bestelde tongrolletjes, maar kreeg: scharrolletjes. Ik heb zelf pas mee gemaakt dat ik een grote tong van 500 gram bestelde, maar er één kreeg van 350 gram. Heren Restauranthouders: de zaak niet besodemieteren hé! Als dit weer gaat voorkomen, dan ga ik een nieuwe rubriek openen: “De Restoboef van de week”. U wordt dan met naam en toenaam + plaats genoemd. Vergeet niet: sportvissers op/aan zee weten natuurlijk erg goed welke vis men op het bord krijgt en proeft dat ook.

Ik kijk een beetje uit naar de lente. Nog een paar weken en het kan weer beginnen. Wel jammer, dat de wijting nog niet in zicht is. Is ook niet erg, als er maar veel tong zit! Ik wens jullie allemaal goede vangsten en Petri Heil!

Kamperland, 20 maart 2013/Ben Biondina