Scharren meppen met De Big Marlin

Meer dan 80 vissen per dag met één hengel!

Vandaag werd het weer een prachtige dag, toen wij met zijn achten vertrokken naar het Westgat. Maar voordat wij de sluis door voeren werd ons oog getrokken naar een wit gevaarte. Het was de nieuwe boot van Piet Bouwman –die in casco- naast de Neeltje Jans lag afgemeerd. Hij lijkt op de boot van Dré Vriends qua bouw. De boot is nog helemaal wit (moet nog gespoten worden, denk ik) en er staat ook nog geen naam op. Dus heb ik zelf wat zitten verzinnen. White Power of White Powder? Het is maar één letter verschil, maar ja, iedere keer de douane aan boord? Witte Tornado? Dat is weer te wasmiddelachtig. Visdief? Nee, dat is een beetje crimineel. Maar wat dacht je, Piet, van VISAREND? Een prachtige grote roofvogel die aan de bovenzijde zwart is en aan de onderzijde wit? Een vogel die als geen andere vogel, grote vis uit het water kan halen, met zijn poten mee voert (altijd met de kop naar voren!) en met z’n scherpe blik de zee bekijkt op zoek naar vis. Altijd op zoek naar vis. Ik vond dit wel passend. In het Westgat aangekomen (samen met de Zeearend) was het na het ankeren meteen raak! Behalve bij Jan, die mopperend in de knoop zat, lijnen afgooide en dacht dat dit de hele dag zou duren. Wat is er op dit moment een vis te vangen! Veel al schar, maar ook bot en een enkele wijting.

Met een bot van 36,5 cm stond ik lange tijd aan kop van de dagprijs (wij leggen met z’n allen 5,– euro uit per persoon), maar in de kajuit” “siste” de slang al: vis hem er af!

Het was mij blijkbaar niet gegund…… Na een poosje ving Leo (onder luid gejuich van de overige opstappers) een bot van 42 cm.

Werkelijk een prachtige vis. Maar ook Dirk ving nog een bot van 37,5 cm.

Ik heb Dré Vriends in jaren niet zo vrolijk gezien. Maar ja, een kinderhand is snel gevuld. De wraak zal natuurlijk zoet zijn, ook al kan dat nog jaren duren!!! Ik heb dan ook heel lang moeten nadenken toen hij op het einde van de dag “terloops” nog even met mijn nieuwe boekingen voor volgend jaar kwam. Ik aarzelde, maar ik heb compassie met Mariette, die op het T-shirt van Dré heeft laten drukken dat zij toe is aan haar laatste zenuw. En daar kan ik mij ook wel wat bij voorstellen. Stuur die man naar zee!!! Wiek speelde heel even voor onze Lieve Heer, Mart heeft weer zijn zendings- en missiewerk gedaan en Jan bracht “odeurballen” mee. Als je een paar van die ballen eet, dan gaan alle registers open en worden de uitlaten in stelling gebracht. Er hangt dan een lucht aan boord die meer weg heeft van een koeienstal. Ik zal de betrokken personen maar niet noemen, maar ik moet bekennen, dat ik hoog op de ladder sta van de schuldigen. Stel je eens voor dat het zeevissen zou plaats vinden op een boot met zo’n dekzeil boven je hoofd! Het vissen was vandaag meer een bingo. Maar dan wel: iedere keer prijs! Twee of drie vissen tegelijk was meer “normaal”, dan een uitzondering. Aan het einde van de dag: iedereen tussen de 60 en 90 vissen per persoon per dag. Dus Bingo is eigenlijk een verkeerd woord. Het is meer zo’n kraampje op de kermis, waar je aan een touwtje moet trekken: altijd prijs! Iedereen had weer van alles meegebracht en de schipper heeft juist zijn diploma gekregen van de cursus: koken zonder kok! Hoe leert u opwarmen in een koekenpan. Ik heb weer drie mensen blij gemaakt met 100% verse vis en als je niet vist, heb je geen idee hoe verse vis smaakt. Alsof er een engeltje op je tong piest! En wat mij betreft: laat dat engeltje nog maar vele jaren haar werk doen.

Kamperland, 28 september 2011/Ben Biondina