Wim op de Oosterschelde

Vangstbericht van zondag 15-01-2012

Beste wensen voor het nieuwe jaar en dat ze goed willen bijten! De weergoden zijn tegen ons! Normaal heb je in de winter van die koude maar zonnige dagen met een mooie blauwe lucht. Wanneer je overal ijspegels ziet verschijnen en de zon laag in winterstand staat dan is het tijd voor de wintervisserij. Na een maand vol wind en regen lijkt het nu eindelijk zover. De temperatuur daalt onder 0°C en de eerste kristallen melden zich ’s morgens op de voorruit. Dit weekend ging eindelijk de wind liggen, 2 tot 3 beaufort oost/zuidoost is goed om nog eens uit te varen. Als een speer naar “Het Goese Sas”! Het is hoog water als we ’s morgens uitvaren richting de “Galgeplaat” om te ankeren op 20 m diepte vlakbij de rode boei O 14.

Het is eb en het water begint al goed te stromen, onze boot legt zich snel mooi op de stroom. Het water is 6,4 °C en nog relatief warm voor januari want het is nog steeds geen koude winter geweest. We gebruiken verse zeepieren als aas aan onze haken nr. 4 en deze moeten vlijmscherp zijn. ‘s Winters krijg je immers voorzichtige aanbeten en moet je “licht en scherp” vissen. Ook onze hengels zijn voorzien van supergevoelige topeinden en we mogen zeker niet te snel ophalen, geef de vis de kans om het aas te pakken en geef wat extra lijn als je een aanbeet ziet. We gebruiken verzwaarde onderlijnen met drie fijne kunststof afhouders en klapankerlood van 150 g, dat moet volstaan. Onze aanpak loont want al snel meldt de eerste beet zich op onze gevoelige hengeltop. Het lijkt wel of de hengel tot leven komt en de aanbeet wordt perfect doorgegeven. Zeer belangrijk is dat de vis niet te veel weerstand voelt bij het nemen van het aas. De eerste platvis die boven komt lijkt wel een kruising tussen een bot en een schar, hij is donkerder dan een schar en heeft ook spikkels op zijn vinnen.

Hij is 23 cm lang en mag als eerste in de emmer met zeewater. Bestaat een “botschar”? Nu volgen er snel meerdere beten en 5 mooie 24 + scharren en één botje komen aan boord.

De stroom zet nu fel door en de beten vallen terug. We besluiten te verleggen richting de zandplaat en ankeren opnieuw op 14 m in de hoop wat minder stroom te hebben.

Op deze plaats vang ik 2 vijfdradige meunen waarvan één rond de 30 cm en ook mijn vismaat Lechek vangt enkele mooie dikke 24 + scharren. Opmerkelijk hoe dik de schar momenteel is omdat ze vol kuit zitten. We vangen ook nog 6 ondermaatse scharretjes die “return to sender” gaan maar ook nog enkele van ca. 30 cm. Hierna vallen de beten wat stil en besluiten we om de laatste ebstroom te pakken op een diepere plaats voor het Goese Sas aan de groen/rode keerboei O 15.

Hier is een put in de bodem en we ankeren op de rand van deze put. We kiezen meestal de rand aan de kant van de stroom om in de luwte van de stroom te vissen en omdat de stroom voedsel meeneemt in de put aan deze zijde. Tegen de middag liggen we geankerd op 34,2 m tegen de zijde van een talud en we vangen als eerste vis een vijfdradige meun. Ook een fraai exemplaar van een 30 cm. Als de stroom er hier uit is verplaatsen we naar de andere kant van deze put op 28,4 m en proberen opnieuw. Bij het keren van het tij draait onze boot niet helemaal door omdat het tij tegen de wind staat. Hierdoor is het wat moeilijker om “uptide” te vissen maar het lukt wel. We vangen bij opkomend water enkele mooie 24 + scharren bij en ook een kleine steenbolk trekt aan de bel. Opvallend dat we hier veel krabben omhoog takelen. Er zitten enkele mooie eetbare noordzeekrabben bij. Spijtig laten er enkele de haak los als ze aan de oppervlakte komen en slechts één komt aan boord. Omdat ons aas op is, lichten we om 16.00 u het anker. We hebben 15 mooie scharren en één noordzeekrab om mee te nemen.

Het was een fantastische dag vol zon en vis, om nooit te vergeten. Hopelijk komen er nog vele zoals deze.

Wim Bresseleers Delta 926