Eldert en Dennis, vissen op tong

Tong op de worm

Hallo allemaal,

Hoe ga ik dit nou een beetje beknopt beschrijven, ieder geval zoon Dennis had deze week nog vakantie en we moesten samen nog een keer gaan vissen. Wiesje kon eerder al niet doorgaan , strand is ook geen optie, dus voorgesteld naar de Waterweg. Maar ja , ik heb geen vakantie . Toch maar besloten om dinsdagavond te gaan. 20.00 uur hoog water dus ideaal tij. Zeker als je het niet te laat kan maken. Dennis had heel zeeland plus Flakkee en gedeelte Brabant afgebeld voor iets wat op zager zou moeten lijken maar dat was 4 noppes overal . Wat dan ? Goed , dan besluit genomen om met alleen pieren de tongen te belagen. Dennis had een kilo meegenomen van Eef Hoek endiewaren van perfecte kwaliteit. Voor die beestjes geldt toch net zo… honger maakt rauwe bonen zoet. Als ze geen zagers meer op het menu krijgen moeten ze het maar met wat anders doen was onze insteek. Dus uit mn werk maar even een magnetronmaaltijd gegeten, ( ben je lekker snel klaar), spullen gepakt en iets over 7 ter plekke.  Rond half acht lagen de lijnen in het water. En nu maar wachten of die beesten ook pieren lustten. Ok ja , ze moeten wel want iets anders kunnen ze wel vergeten. En verdraaid nog aan toe …. na 10 minuten al een mooie rammel op de top. Een bot , en een grote van 34 cm. Die gaat terug voor Henry en Sjakie. Dat is binnen een kwartier al meer gevangen als afgelopen vrijdag op het strand in 4 uur tijd. Dennis hoor ik ook al een bekende kreet uitslaan en die begint gewoon met 2 tegelijk. Een grote bot en een mooie tong.

De vis is los en ze willen vreten. Want we gingen lekker , bij mij 2 tongen.

En zo bleven we heel de avond heerlijk vangen. Botten en tongen.

Wel veel tongen die te klein waren maar ook hele mooie. De grootste was voor mij en die was 34 cm. De grootste bot was 37 cm.

En die ging ook terug voor S en H. Man , man wat hadden wij een plezant avondje. Aan het eind van de rit om 24.00uur eens kijken hoeveel we er hebben en dat waren er precies 20.

Ik denk dat we er ongeveer 15 terug hebben gezet wegens te klein. Precies weet ik het niet want onze telmachine, John , was er niet bij. Helaas moesten we stoppen maar dat is de schuld van mijn werkgever. Anders hadden we het laatste ons pieren ook nog wel opgevist. Afijn, daar hebben we een ander nog blij mee kunnen maken. Voor Dennis en mij was het weer een avond waar we te reden naar kunnen terug kijken.