Henry en Jack, vissen aan de Waterweg

Beste vismakkers,

Na het lezen van de vangsten van Eldert en Hugo maar ook zeer zeker van onze viscollega’s uit Limburg, ik wist dat ze in Limburg geroemd werden doordat ze je ’n lekker stuk pruimenvlaai kunnen voorschotelen maar nu blijkt dat ze ook in de visserij hun mannetje staan, Chapeau mannen!!! Maandag 19 oktober was volgens de weersprofeten de beste dag van de week, vanaf dinsdag zou de herfst beginnen met regelmatig regen maar tevens was maandag ook de enigste dag van de week dat mijn maatje Jack niet voor zichzelf of voor z’n vrouw een bezoekje aan het ziekenhuis af moest leggen dus……..ons dagje was snel gepland. Om 7.45 uur stond m’n vriend op de stoep, als we gaan vissen is ie altijd te vroeg, en ’n paar minuten later ging het als ’n speer richting de Zeeuwse kust. Toen ik vorige week las dat er maar liefst €8,50 voor ’n onsje zagers betaald werd dacht ik bij mezelf, da’s toch ene stevige kiloprijs, voor da geld heb je bij ons ’n half varken, maar ja daar kunde natuurlijk weer niet mee gaan vissen!! Al met al, het blijkt dat zelf steken best de moeite loont, altijd vers maar het kost natuurlijk wel wat kruin. Na een voorspoedige reis arriveerden we op onze steeklocatie waar we nog efkes geduld moesten hebben omdat het water nog niet ver genoeg af was om bij de felbegeerde zagertjes te kunnen komen. Na ’n half uurke was het dan zover en het duurde dan ook niet lang of er kwamen meerdere vissers om te steken. Dit keer bleef de broek van Sjakie gelukkig goed rond z’n billen plakken maar nu was het niet de broek die zorgde voor het nodige oponthoud. De zagers lieten zich goed steken terwijl de pieren de kunst van het verstoppertje spelen prima onder de knie bleken te hebben, toch wilde ik graag ook wat pieren om eventueel wat afgedwaalde wijting te kunnen verleiden. Het was gezellig druk op het strand, ouders met hun kinderen, herfstvakantie, die nieuwsgierig kwamen vragen wat we aan het doen waren maar ook weer bereid waren om ’n fotootje te schieten waar we allebei op stonden.

Na ruim 2 uurtjes ploeteren hadden we als vanouds weer zo’n 1½ kg. prima aas en terwijl we dit netjes verzorgden met zeeturf hadden we ook nog efkes tijd voor ’n gezellige babbel met ’n collega visser. De hoogste tijd om te vertrekken en terwijl het snelheidsbelletje van het navigatiesysteem regelmatig rammelde racete Sjakie als een ware Nicky Lauda naar onze beoogde visstek. We bleken raar genoeg de enigste gegadigden te zijn maar terwijl we onze hengelspullen aan het opbouwen waren kregen we al gezelschap van ’n andere visser, deze kwam netjes gedag zeggen en vroeg of het goed was als ie langs Jack ging zitten. Uiteraard is dat helemaal geen probleem als het maar op gepaste afstand is en deze mogelijk was er dus……hoe meer zielen, hoe meer vrienden. Roland bleek een visser te zijn die niet zover weg woonde en dus hier met regelmaat z’n hengeltje uit kwam gooien, enkele dagen daarvoor had ie hier enkele mooie tongen gevangen dus dat beloofde alleen maar goeds. M’n maatje was de eerste die ’n rammel op de top kreeg en na ’n verwoede indraai bleek er ’n prachtige voorn aan z’n haak te zitten, het begin was gemaakt. Het was droog maar er stond een stevige en frisse bries die ook nog ‘ns recht op onze snuit stond, gelukkig was het redelijk diep water dus we konden ons aas sowieso op ’n leuke plaats aanbieden. De tong liet zich nog helemaal niet zien, de botten daarentegen vraten gretig aan onze pieren terwijl de krabben gelukkig ook met herfstvakantie leken te zijn. Buurman Roland was aardig bezig om de emmer van Sjakie mee te vullen omdat hij blijkbaar alleen de maatse tong mee naar huis wilde nemen, terwijl m’n maatje de bot heerlijk vind. Het was opkomend water en met toerbeurten vingen we alle drie ons visje, voornamelijk botten waaronder ook veel spul van postzegelformaat., De wind trok helaas steeds harder aan maar toch was het genieten van wat zich op en rondom het water afspeelde, onvoorspelbaar dat sommige schepen blijven drijven. Met ’n warm soepje, ene dik belegde boterham en je hengel voor je neus heerlijk uitwaaien aan de waterkant, da is toch gewoon den hemel op aarde !!! Rond 17.00 uur werd het opeens een invasie van andere vissers en het duurde dan ook niet lang of we stonden met zo’n 9 man op ’n rijtje, hopelijk ging dit in het donker niet voor de bijbehorende problemen zorgen. De buurman van Jack had al verschillende tongen gevangen en ook m’n maatje had al enkele mooie scheefsmoelen in z’n emmer liggen, we visten nog steeds met pieren omdat we de zagers voor het donker wilden bewaren.

Plotsklaps kreeg ik een stevige en felle dreun op mijn top en na ’n moeizame indraai bleek dit een baars te zijn, na de meting helaas maar 41cm.

Doordat het helder weer was duurde het wat langer voordat het donker was maar toch gingen we over door onze haken te voorzien van zagers, we hadden immers meer dan voldoende, dit bleek in principe niet echt veel verschil te maken. Rond 20.00 uur leek het of de tong plotsklaps gearriveerd was en over de gehele linie werd overal met regelmaat, op ’n enkele uitzondering na, mooie maatse tong gevangen van gemiddeld zo’n 28 tot 30 cm. Toen m’n vriend plotsklaps een kreet slaakte ging ik natuurlijk onmiddellijk poolshoogte nemen en bleek ie ’n mooie paling gehaakt te hebben. Nadat ik deze voorzichtig had onthaakt voordat ie met z’n gekronkel de hele santekraam in de war had zitten konden we weer verder het takelen van tong. Het water stond ontzettend hoog en een snel voorbijvarend werkschip zorgde voor de nodige nattigheid en hilariteit doordat er grote golven water over de kade spatte. Terwijl ik tussendoor wat mini wijting aan de haak kreeg ving m’n maatje kort achter elkaar twee hele mooie dikke wijtingen voor de pan, hij straalde van blijdschap en dat is hem ook van harte gegund.

Ronald leek meer tong naar boven te draaien dan wij en na onderzoek bleek dat hij z’n afhouders verzwaard had met zo’n 10 tot 20 gram lood, dit uiteraard om het aas beter op de bodem aan te kunnen bieden. Doordat het water zo hoog stond zorgde dit bij afgaand water uiteraard ook voor een zeer sterke stroming en met de wind die steeds harder aan begon te trekken kon je bijna geen aanbeet meer zien. De hengels werden als het ware uit de steun getrokken en toen gebeurde het waar ik vroeg avond al bang voor was. Door de snelle stroming gebeurde het met regelmaat dat je de lijn van de buurman of erger nog, die van de buurman eentje verder mee de kant op draaide. Ook, ondanks loodlifters, kwamen er regelmatig vastzitters maar wat nog erger was………na 21.45 uur leek de tong in z’n geheel verdwenen te zijn. Het was gewoon met tussenpozen indraaien en kijken of er wat aan de haak zat en warempel, Sjakie ving nog een hele mooie schar. Ondertussen was ik al meerdere haaklijnen kwijt geraakt en besloot ik om door te vissen met een hengel terwijl ook m’n maatje verwoed bezig was om z’n vast zittende lijn los te krijgen. Terwijl ieder probeerde om wat bescherming te zoeken voor de ijskoude striemende wind liepen de vangsten steeds verder terug en gingen verschillende vissers al huiswaarts. Ook wij besloten om rond 23.30 uur ons boeltje in te pakken en huiswaarts te keren. Na het indraaien van onze laatste worp bleek er bij ons beide als een kers op de taart nog ’n mooie tong aan de haak te zitten.

Een visser die in de nabijheid woonde en overdag geregeld ’n babbeltje kwam maken had aangegeven dat ie het aas dat we eventueel over hadden erg graag over wilde nemen. Na ’n telefoontje kwam hij dit inderdaad oppikken en gaf ons hiervoor zelfs nog ’n kleine vergoeding voor de reiskosten, wij dik tevreden en hij blij !!! Na een voorspoedig nachtelijk ritje waren we om 1.45 uur weer in Eersel. De gezamenlijke buit voor de vriezer was, 14 botten, 13 tongen, 2 dikke wijtingen en 1 schar. Nadat ik m’n zootje ’n bietje had opgeruimd kon ik genietend van 2 borreltjes, 1 voor m’n linker en 1 voor m’n rechterbeen weer terug kijken op een zeer geslaagd maar winderig visdagje. De mooie vangst was dit keer zeker te danken aan m’n maatje Sjakie die vandaag de sterren van de hemel ving maar het is dan ook geweldig om te zien hoe dit knarre baasje geniet van ’n dagje lekker ertussenuit!!! Beste lezers, de tong zal waarschijnlijk wegens de lagere temperatuur wat moeilijker te vangen zijn maar………de wijting is in aantocht en ’n lekker maaltje kibbeling is niet te versmaden. Voor ieder zou ik zeggen, rammelende toppen en probeer in deze rare tijd gezond te blijven!!!!

Groetjes, Henry