Ben en vrienden naar Spodsbjerg(Langeland)

Spodsbjerg(DK) geeft zijn geheimen prijs

Vorig jaar wilden wij graag terug naar Spodsbjerg in Denemarken en vroegen de bootverhuurder of er in 2013 nog een plaatsje vrij was. Voor de 7 meter boot die wij vroegen had hij nog één week vrij. Natuurlijk meteen gereserveerd en ook het huisje weer vastgelegd. Op 10 maart nog even een dagje naar Vrouwenpolder geweest, waar meer Langelandvissers present waren en een hele leuke dag gehad. Ook wat tips meegenomen. Goed initiatief Kees! Vrijdag 17 mei was het dan zover. Eerst naar Duitsland gereden en samen verder met Cees zijn auto naar het noorden. Het was druk op de weg: Pinksterweekend en na wat files (ongeluk en Elbetunnel) waren wij eind van de middag in Handewitt waar wij gingen overnachten. ‘s-Avonds nog even een lekker hapje gegeten en de genuttigde rode wijn werkte beter dan een slaaptabletje. De volgende morgen waren wij na 2 ½ uur rijden in Spodsbjerg. Nicolai kende ons nog en gaf ons alle hulpmiddelen die bij zo’n boot horen. (anker, benzinetank etc. etc.) De boot werd snel in orde gemaakt en om een uur of twee konden wij al in het huisje. Rond die tijd verschenen ook Ruud, Djurre en Fons. En dan krijgt iedereen weer “de kriebels” en moeten wij gaan vissen. Moeten, omdat de “driftjes” plaats moeten maken voor andere “driftjes”. Wij begonnen bij de gele ton, waar staand want was geplaatst. Dat zal er wel niet voor niets staan, dachten wij. En dat klopte. De stroming was goed en al driftent kwamen de eerste gullen binnen.

Wij hadden zagers en mesheften meegenomen en op allebei de soorten aas werd direct gevangen. Cees monteerde na een poosje een shad op een loodkop en ging dus met kunstaas vissen. Aan de uitdrukking op mijn gezicht moet hij gezien hebben dat ik dit niet erg verstandig vond. Maar na een poosje kreeg hij daadwerkelijk beet. Niet zo’n klein torretje, maar een mooie gul van een paar kilo. Van de vijf personen dus één man met kunstaas en 4 met natuurlijk aas. Ook wij vingen gul, maar al snel werd duidelijk dat de gullen van Cees op het kunstaas (shad) groter waren dan die van ons op natuurlijk aas. Wel ving hij minder. Volgens Cees was de shad een selectiesysteem: je vangt minder, maar de gullen zijn groter. En dat idee klopte. Het duurde niet lang of ik was ook overtuigd dat de shad een prima vervanger was van het “levend” aas. Ik heb toen ook een shad gemonteerd die ik had gekocht op de Langelanddag in Vrouwenpolder. Rood met geel met een loodkop van ongeveer 100 gram.En net zoals Cees ging ook ik grotere, maar minder, gullen vangen.

Cees en ik hebben dat “shad vissen” de hele week volgehouden. Wel moesten wij naar de plaatselijke hengelsportwinkelier om verschillende gewichten loodkoppen. Ik heb nog steeds niet door hoe de stroomsnelheid zo snel kan wijzigen. Eb en vloed is er niet veel en ook de stroom (Noord>Zuid) in dit geval) is lastig (of niet) te voorspellen. Soms hebben wij moeten vissen met loodkoppen van 350 gram. Ruud en Djurre hebben nog op de geep gevist. Denen doen dat met een klein lepeltje en wij met dobbers. Maar dobbers gebruiken zij niet of nauwelijks. Een ander groot verschil is de kleding. Wij zijn “zwaar” gekleed in dikke jassen of drijfpakken en dan zie je die Denen in een T-Shirt staan met korte broek. Zijn wij “mietjes” en zij “macho’s”? Allebei niet. Maar als de temperatuur boven de 10 graden is, dan vinden zij het al snel “warm”. De hele week was het goed weer. Veel zon en een enkel regenbuitje. Ook niet te veel wind. Wel een morgen met mist. Wij wilden wel “naar buiten” maar de handheld navigator van Lowrance was hard nodig om ons na 5 minuten weer veilig binnen te krijgen. Een gekke ervaring. Grijs overal en geen idee welke richting je op vaart. Binnen blijven is dus de enige remedie. En dat vond de Deense waterpolitie ook. Fons, Djurre, Ruud en Cees hebben de hele week de vis gefileerd. Ik heb de vis geseald en vervolgens werd de gul in de vriezer gedaan. Donderdag moesten Djurre en Ruud weer terug en vrijdag moest Fons terug i.v.m. familieomstandigheden. Maar ook die dag toverde Cees nog een mooie vis boven water die in de categorie 75 cm zat.

Deze trip was beter dan de trip in 2012. Beter weer, meer vis en het shadvissen “ontdekt”. Voor 2014 zijn de contacten al weer gelegd en de boot en het huisje weer geboekt. Gelukkig dat de gul in Denemarken nog aanwezig is!

Kamperland, 30 mei 2013/Ben Biondina