Gul vangen op de Oosterschelde, Lucky Luc

Beste Peter,

Met deze nog een verslagje van de afgelopen 2 sessies op de Oosterschelde . Zondag 8 maart ben ik samen met Gregory wezen vissen. 3 to 4 Bft Z-ZW wind, fris maar stralend weer . Als we de boot vaarklaar maken komt ook mijn nieuwe overbuur Kevin aan en na een praatje besluiten we dezelfde richting uit te varen. We ankeren eerst op een stekje om de gul te belagen met het laatste afgaand tij. Wat was het weer even geleden zeg . Als de lijnen ingegooid zijn genieten we van het stralend weer en schiet ik alvast enkele beeldjes.

Het duurt enorm lang voor we de eerste aanbeet zien en die resulteert in een klein steenbolkje. Nadien gaat het iets sneller, wat aanbeten betreft toch, maar er komt geen enkele vis boven. Via marifoon hoor ik dat Kevin zijn eerste gul heeft gemist. Doch even later begint de stroming er uit te gaan en dan is het helemaal niets meer. Nou ja, niets meer !!! Het was al niets. Ik verleg me eerst nog wat ondieper op dezelfde stek terwijl ik Kevin zie wegvaren richting de rode betonning. Ook hier geen resultaat en mede door het ronddobberen van de boot besluiten we ook te verkassen richting de rode betonning. Pas als de stroming er terug inkomt, het is dan al na de middag , zie ik een tik op mijn hengel. Het eerste visje is een feit. Een schamel dun wijtingkje. Bij Kevin is de eerste schar binnen hoor ik via marifoon. En even later heb ik er ook eentje.

Regelmatig aas verversen was een feit vandaag, de krabben waren talrijk aanwezig en kwamen soms met trio’s tegelijk naar boven. Greg verveelt zich een beetje door de slechte vangst en begint wat gekke bekken te trekken. Letterlijk en figuurlijk.

Ik hoor achteraf van de andere bootjes, er lagen er nog 3 rond ons, dat ze ook maar elk 1 scharretje hebben gevangen op een hele dag. Enkel Kevin verplaatst zich weer eens naar ons eerste stekje en even later hoor ik dat de eerste gul binnen is. Eerst dacht ik nog te verplaatsen maar het aas was ver op en ik besluit dan maar de rest hier op te vissen en wat vroeger naar huis te gaan. Als ik opruim hoor ik van Kevin dat hij al een tweede gul gevangen heeft en er zouden er nog 2 bijkomen zag ik laatst op facebook . Niet mis voor Oosterschelde termen toch. Proficiat Kevin .Wij keren huiswaarts met 1 schar L Donderdag 12 maart neem ik een dagje verlof want ik ben, ondanks de slechte vangst vorige week, toch weer gebeten door die hengelsportmicrobe J Weer droog maar wel fris weer met een O-ZO wind 3 à 4 Bft. Ik vaar gelijk naar het zelfde gullenstekje maar heb het moeilijk om op die plaats te blijven liggen door die vervelende stroming en ZO wind die er staat. Na een uur verkas ik dan maar richting een taludje aan de rode betonning. Nog geen 5 minuten later vang ik de eerste schar gevolgd door een mooie wijting van 31 cm.

Dan is het lang wachten en net voor het LW om 13u15 vang ik nog 2 mini scharretjes en een bot erbij. Ik besluit om met het opkomende tij terug te gaan proberen op mijn eerste stekje. Maar met de nu toenemende oostenwind en dit tegen de stroming in is het nog moeilijker om op de juiste plaats te ankeren. Na de 5é ankerpoging lukt het dan toch eindelijk om niet meer af te drijven. Bekaf was ik toen al. Maar achteraf gezien loonde het toch de moeite te blijven proberen. Het ging redelijk snel nu, de ene aanbeet na de andere. De hengel krom in de houder en bonken en de gullen vlogen rond mijn oren. 5 stuks kort na elkaar. Ik had amper de tijd om foto’s te nemen , en als ik er al een nam mislukte die,op één foto na, door het tegenlicht of de sterke deining.

De meeste vis is gevangen op ongezouten diepvries tappen, gelukkig had ik die nog bij want de verse pieren waren al op. De gullen meten tussen de 39 en 45.5 cm. Als ik bezoek krijg van een kudde bruinvissen gaat de beet er gelijk uit en ga ik alvast de vis kuisen.

Terwijl ik de vis nog aan het te kuisen ben zie ik plots dat mijn beide hengeltoppen krom staan en als gek staan te bonken. Der zal toch zo gene bruine aan hangen zeker J. Ik neem de eerste hengel vast en begin al pompend te draaien en ik voel dat het weer een mooie gul is. Hij komt van 30 meter diep en als hij aan de oppervlakte komt schiet de haak los, grrrrrrrrr. Dan maar vlug de tweede hengel ophalen die nog steeds gek staat te doen. Draaien, pompen, wat is die lekker zwaar zeg. Geloof het of niet, als de gul bovenkomt zie ik het haakje nog net in een velletje van zijn lip steken en ja ook deze verspeel ik net voor ik hem kan scheppen. Kurva …. was ik nu te enthousiast bij het binnendraaien of lag het aan de haken nr 4 die ik al meermaals gebruikte, ik weet het niet. In ieder geval er gaan nu weer nieuwe haken op jouw onderlijntjes. Als ik begin op te ruimen zie ik nog 1 mooie aanbeet en als ik die hengel binnenhaal zijn de haken kaal gevreten. De diepvriestappen zijn inmiddels te plat geworden om nog mee te vissen. Inpakken dus. De stroming gaat er ook al wat uit en het begint al donker te worden. Als ik dan mijn tweede hengel wil opruimen draait ie ontiegelijk zwaar, de hengeltop krom, maar ik voel geen gebonk ditmaal . Er zal toch geen …… ja hoor, een mooie kreeft van 900 gr als kers op de taart . Ik weet niet of het kreeftenseizoen al open is maar hij gaat toch lekker waar hij thuishoort.

Eindresultaat 1 mooie wijting, 1 kreeft, 1 bot en 5 mooie gullen (het hadden er 7 of 8 kunnen zijn) niet mis toch voor de Oosterschelde. Wat zei men ook alweer van oostenwind ? En waar ik vorig jaar enkel vis kon vangen met afgaand tij is het nu net andersom. Raar toch hé … het vissen blijft onvoorspelbaar. Ik vaar nog net voor het donker met een reuze lekker gevoel de haven in. Als ik aanmeer gaan mijn gedachten weer even naar onze vriend Rob van rover-seafishing als ik zijn boot zie liggen. Het ga je goed man, van harte veel beterschap.

Groeten aan allen, Luc