Jack op zoek naar Gulmans

Hoi Sportvisser,

Verleden week zaterdag ging ik samen met Bertje het strand op, de zoektocht naar gul gaat ondertussen onverminderd voort. Getipt over mogelijke gulvangsten richting Dishoek, te weten een stek tussen Vlissingen en Dishoek, gekend als de vijgeneter. Deze stek is mij al jaren bekend, voor de strandtent Kon Tikki beach deed ik lang geleden mijn beste gulvangst ooit,… januari 2005,… tijden veranderen.

Dit mocht ik samen met Bertje aan de lijve ondervinden, deze sessie kan samengevat worden als volslagen vruchteloos, Bertje ving welgeteld 1 scharretje, ik helemaal niets. Wat er precies met deze stek gebeurd is weet ik niet maar dit is de tweede keer dat ik er kom na de grote verbouwingswerken aan de duinen, en blijkbaar aan de stranden ook, het is tevens de tweede keer dat ik er echt helemaal niets kan vangen.

Dat ik van opgeven niet wil weten weet één ieder die me kent, ik moet en zal gul vangen.

Afgelopen week ging ik dus weer aan de slag om een vistripje te plannen, de maatjes die ik belde met de vraag of ze mee gingen hadden allemaal wel wat aan de hand,… gewoon te koud ja, broekventen!!! Toen ik gisteravond om 22.30u. uit de wagen stapte op de met ijs bedekte parking aan het Nollestrand vroeg ik me heel even af wie vanavond eigenlijk de gekste was. Het was werkelijk berekoud. Een slee was handiger geweest dan mijn viskarretje om de duin over te komen maar goed, met de nodige voorzichtigheid bereikte ik toch het bevroren strand.

Eens op het strand de hengels in gereedheid gebracht ging ik meteen in de vis. Ik viste op een hengel met tripel bezemdraadafhouder, de andere hengel voorzag ik van dubbel geclipte wapperlijn. Als aas zoals gebruikelijk pieren, mesheften & tappen. De schar was net zoals voorgaande Nollestrandsessies mooi van formaat en voldoende in aantal. In tegenstelling tot voorgaande sessies waarbij we bijna uitsluitend schar vingen zat er nu ook weer wat wijting onder de kant,… leuk weer eens een andere vissoort te kunnen vangen.

Een uurtje na laagwater had ik drie wijtingen aan de maat en een tiental mooie scharren, het aas was allemaal stijf bevroren net zoals het water in de emmer. Ik besloot dat het genoeg was geweest, ondanks mijn uitermate geschikte kledij had ik hoofdpijn van de koude wind kracht 5 – 6 die ik moest trotseren. Mijn vingers waren herleid tot gevoelloze worstjes waar ik meer met de haak zat in te prikken dan in het aas tijdens het beazen,… genoeg is genoeg.

Volgende keer maar weer ( met gul !!! )

Groetjes,

Jack Peelman 

Hengelsportvanderpoel