Ronny in de Fillippijnen

Beste Peter,

we zijn in de Filippijnen, helemaal ten zuiden van het eiland Cebu, en hier gaan we gaan strandvissen. Ik en mijn vismaat-voor-één-dag Lito gaan vanaf de middag starten en we gaan dan vissen vanaf het strand van Lilouan. Lito brengt ook zijn vriend Noy mee, die hij wil inzetten als visvinder (?).

Het panorama mag er alvast zijn. In de verte, aan de overkant zien we het eiland Negros en voor ons hebben we een kleurrijke mengeling van pam-boten. Het water is helderder dan helder en het strand bestaat uit een grove mengeling van zand, aangespoeld koraal en schelpjes. Verder is het strand bevolkt met enkele toeristen en wat locals, die het hier blijkbaar best naar hun zin hebben.

We gaan gelijk links van deze mensen staan, zo storen wij hen niet en wat nog meer belangrijk is, zo storen zij ons niet.

We gaan vissen met een 4 meter strandhengel en Lito zal voor de montage en het aas zorgen. Hij zoekt gelijk een koraalsteen met een gaatje in, en nadat ik de hengel gemonteerd heb knoopt hij deze steen onder het nylon, deze koraalsteen doet nu dienst als bodemlood.

Daarna plaatst hij 2 onderlijntjes met wel zeer kleine haakjes op de hoofdlijn.

Het doel is om enkele kleine kleurrijke aquariumvisjes te vangen, meer moet je hier niet gaan verwachten. Deze zee is gewoon leeg gevist als gevolg van teveel mensen voor te weinig vis en als gevolg van geen quota en geen reglementeringen. Plus dat je goed moet weten dat iedereen hier wel voor het mondje vist. Maar ja, laat ons maar eens proberen en misschien vangen we wel een “fishguppy”. En gelijk wat we gaan vangen, het is toch altijd genieten om op zo een locatie te vissen……… Trouwens er zijn nog apen op het strand, héhéhé 😉

Lito en Noy gaan nu voor het aas zorgen. Ze zoeken onder enkele stenen en onder wat wrakhout en daar weten ze een soort van mini-krab te vinden die ze handig “ontmantelen” om daarna op de haakjes te drijven.

Nu kan onze hengel te water. Ik werp het “lood” zo een 30 à 40 meter de zee in. We vissen hier tussen koraalriffen en rotsen en zullen maximum 15 minuten blijven liggen om daarna te “proberen” de lijn terug binnen te draaien zonder vast te zitten.

Nu zien we wel wat volgt maar er gebeurt helemaal niets en na ongeveer een 15 minuten draaien we onze lijn binnen. Haakjes leeg en geen vis. Opnieuw beazen en opnieuw werp ik de montage de zee in. Onder een stralende zon als deze zou je van minder gaan zweten. Een kwartiertje later wil ik de hengel opnieuw binnen draaien maar ik zit vast. Volgens Lito moet ik nu kalm blijven en gewoon de lijn op spanning houden want Noy zal wel even tot daar zwemmen om de zaak los te maken.

Noy is al onderweg en maakt dan ook de lijn zonder problemen los. Noy gaat even van deze moment gebruik maken en neemt daar wel enkele lange duiken. Wanneer hij terug op het strand is zegt hij dat we beter een 20 meter naar links gaan om dan daar te vissen. Dus we proberen dat dan maar en onze montage gaat daar de zee in. Maar opnieuw kunnen we geen vis vangen en na enkele worpen gaat onze visvinder, alias Noy opnieuw gaan duiken om te kijken waar er vis zit (?).

We verplaatsen ons nu zo een 50 meter nog meer naar links en opnieuw beazen we de montage. “Zoveel mogelijk naar links werpen en zo ver mogelijk”, zegt Lito. Zo gezegd zo gedaan! En hopla, na enkele minuten een beet. We vissen feitelijk veel te zwaar maar toch is deze beet goed zichtbaar. Daarom verwacht ik een maatse vis, maar dit is een beetje te veel van het goede.

Ik voel niets tijdens het binnen draaien en denk zelfs dat deze beet niet verzilverd is, maar toch, ik draai een wel erg ondermaats visje naar binnen.

Prachtig van kleur en zeker waard om er enkele foto’s van te nemen.

Daarna zet ik het mooie visje terug in het water. De nul is alvast van het bord en de eer is gered! Thank you!

We doen nog even verder maar we kunnen niets meer vangen. Ondertussen neem ik nog enkele foto’s van de locale vissersboten die achter ons op het strand liggen om jullie te laten zien hoe men hier normaal vist en om jullie ook te laten proeven van deze sfeerbeelden.

Nog vele groeten uit de Filippijnen en op naar het volgend verslag!

Ronny