De kleine bootvisser

Vangstbericht van zondag 4-08-2013

Gastvisser Ton, Robbe de stroper en een berg makreel.

Afgelopen zondag gaan vissen met gastvisser Ton de Jonghe en zoon Robbe (10 j). Robbe de enige echte “Kleine Bootvisser” viste ons (Ton en mezelf) helemaal naar huis waardoor we hem smalend “de stroper” gingen noemen. Het verhaal ging als volgt.

Terwijl er zaterdag toch een aardig windje stond was het de zondag mooi weer met wind uit het zuidwesten (2 à 3 Bft) draaiend naar het noordwesten en waarschijnlijk afnemend. Een golfhoogte van 0.7 tot 0.5 m, vissen dus! We hoopten overdag op dieper water een tongetje te vangen en zochten dus naar water zo’ n 15 tot 20 m diep. Hier hadden we kans op een haaitje en dat zag onze jongste visser wel zitten, hij had immers nog nooit een haai gevangen.

We hadden twee plannen, het eerste plan was om naar Westkapelle te varen en te ankeren voor de vuurtoren op 20 m water. Het tweede plan was de noordelijke stormvloedkering, hier is ook dieper water en stroming genoeg. Door de wind en de deining van zaterdag in het water werd het plan twee. Ook de melding van slechte vangsten overdag voor de kust van Domburg hielden ons tegen.

We zochten de stroming op in de stroomatlas van de voordelta en zagen dat er vanaf 9.30 u stroming stond voor de kering. We waren iets te vroeg en we konden al eens proberen op een wrakje of een richeltje om makrelen te vangen. Zo vingen we ook bliekjes, kleine haring of sprot, ten minste alleen Robbe ving dat, een voorteken?

Driftend tegen de taluds of over een wrakje kan je momenteel goed makreel vangen in de voordelta. Het merendeel is wel horsmakreel maar deze is een leuke sportvis om te vangen. In de buurt lag een wrakje met de naam “Rotterdam” en hier gooiden we onze makreellijnen, onderaan voorzien van een pilker van 50 gr, uit. We vingen grote horsmakrelen en ook enkele blauwe exemplaren kwamen aan boord.

Opvallend was het takeltalent van Robbe die ons stilletjes verbaasde met zijn volle haken. We plaagden hem een beetje en zeiden dat hij ook maar een joekel van een baars moest vangen. En dat we het schaartje al hadden klaarliggen om zijn lijn door te knippen haha.

Toen het goed stroomde zijn we voor de noordelijke kering tegen Schouwen voor anker gegaan op 22 m. Het water was hier 20.5 °C en de zon stond pal op onze hoofden. Je zou voor minder dorst krijgen.

We vingen een tongetje, een bot en een mooie zeekrab.

Toen de stroom echt doorzette zijn we verkast naar 13.8 m om wat minder stroming te hebben. Veel animatie kwam er echter niet en met de makrelen in ons achterhoofd besloten we om de rest van de dag terug naar het wrakje te gaan waar we al leuk gevangen hadden.

Wat later gingen onze pilkers weer overboord maar ditmaal hadden we op het wrakje geankerd. Er kwamen weer horsmakrelen aan boord, blauwe makrelen, gulletjes, … enz.

En weer was het Robbe die er tegenaan ging. We lachten er mee, maar vanbinnen waren we toch een beetje jaloers op zijn techniek, of was het beginnersgeluk? Bij een volgende poging ging Robbe zijn hengel wel heel erg krom staan. Het zal toch niet … baars? En jawel, na een supermooie dril op zijn strakke lichte spinhengel kwam er een prachtige zeebaars van 62 cm aan de oppervlakte. Werkelijk fantastisch!

Robbe straalde en was superfier op zijn mooie vangst. “Jullie hadden gezegd dat ik een baars moest vangen,hier is hij dan!”

zei Robbe koel. Een mooie baars van circa 2 kg, op een lichte spinhengel met dito molen met 12/100 gevlochten lijn, gevangen aan de pilker. Wat is er mooier dan dat? Na het kuisen van een berg makreel zijn we terug gevaren naar de haven. Wat een mooie zonnige dag in goed gezelschap! Ton vond het blijkbaar ook leuk en hopelijk kunnen we samen nog eens vissen binnenkort.

Bedankt Ton.

Groeten Ton, Robbe en Wim.